Zapisy na kursy angielskiego - 22 602 26 33

Grammar Point: stopniowanie przymiotników w języku angielskim

Lepszy, szybszy, najpiękniejszy. Stopniowanie przymiotników jest nieodłączną częścią naszego codziennego języka – używamy go do porównań, wyrażania opinii, czy też stwierdzania faktów. I robimy to zupełnie naturalnie; w końcu doskonale wiemy, jakie formy ma dany przymiotnik. A jak wygląda ten proces w języku angielskim?

W tym poście przedyskutujemy dwa rodzaje stopniowania, typy angielskich przymiotników, a także wyjątki i stopniowanie „w dół”.

Zanim zaczniemy, misja dla Was – spróbujcie każdy przedstawiony przykład przetłumaczyć na polski. Możecie być zaskoczeni, jak wiele jest podobieństw w stopniowaniu przymiotników między angielskim, a naszym ojczystym językiem!

Rodzaje stopniowania

W języku angielskim istnieją dwa rodzaje stopniowania:

Oczywiście, jest również stopniowanie przymiotników nieregularnych, jednak jak to bywa w przypadku wyjątków – nie mamy tutaj określonych reguł.

Znając już rodzaje stopniowania, zapewne zadajecie sobie teraz pytanie: w jakich sytuacjach używamy którego?

Stopniowanie krótkie, jak podpowiada sama nazwa, używamy do przymiotników krótkich (jednosylabowych). Opisowe natomiast służy do stopniowania przymiotników długich (dwu- i wielosylabowych). Typy przymiotników i ich wyjątki omawiamy w następnej sekcji.

Tabelka ilustrująca podział przymiotników w j. angielskim

Przymiotniki regularne: zasady stopniowania

Zaczniemy od przymiotników regularnych, czyli tych, które stosują się do ogólnie przyjętych zasad stopniowania w języku angielskim.

Przymiotniki jednosylabowe

Przymiotniki jednosylabowe, jak może podpowiedzieć nam nazwa, składają się tylko i wyłącznie z jednej sylaby. Takie przymiotniki stopniujemy w sposób krótki, tj. poprzez dodanie końcówek. Spójrzmy na przykłady:

Przymiotniki jednosylabowe zakończone na spółgłoskę, którą poprzedza samogłoska, zapisujemy z podwójną spółgłoską na końcu. Oto przykłady:

Tabela ilustrująca zasady stopniowania angielskich przymiotników jednosylabowych

Przymiotniki dwusylabowe

Przymiotniki dwusylabowe dzielą się na te, które stopniujemy w sposób krótki i opisowy.

Większość przymiotników dwusylabowych stopniujemy opisowo:

Istnieje natomiast grupa przymiotników dwusylabowych, które stopniujemy poprzez dodawanie końcówek. Są to przymiotniki zakończone na -y, -ow, -er, oraz -le.

Tabela ilustrująca zasady stopniowania angielskich przymiotników dwusylabowych

Przymiotniki wielosylabowe

Przymiotniki wielosylabowe stopniujemy wyłącznie opisowo.

Positive Comparative Superlative
Beautiful More beautiful The most beautiful
Comfortable More comfortable The most comfortable

Przymiotniki nieregularne

Wreszcie dochodzimy do grupy przymiotników, która rządzi się swoimi prawami – przymiotniki nieregularne. Tutaj niestety nie mamy zasad związanych z krótkim bądź opisowym stopniowaniem – każdy z tych przymiotników ma swoją własną, unikatową formę. Oto 4 najpopularniejsze przymiotniki nieregularne:

Positive Comparative Superlative
Good Better The best
Bad Worse The worst
Far Further/farther* The furthest/farthest
Old** Elder The eldest

 

*Możemy spotkać dwie pisownie tego przymiotnika. Further będzie tym częściej spotykanym, ponieważ odnosi się do odległości zarówno metaforycznie, jak i fizycznie. Słówka farther użyjemy jednak tylko i wyłącznie do określenia faktycznej, fizycznej odległości.

**Przymiotnik old stopniujemy w sposób nieregularny tylko wtedy, gdy mówimy o hierarchii, np. rodzinnej czy społecznej. W każdym innym przypadku stosujemy stopniowanie krótkie: old – older – the oldest.

Stopniowanie przymiotników „w dół”

Poza stopniowaniem „w górę” (bardziej – najbardziej), możemy również stopniować w drugą stronę (mniej – najmniej). Tutaj z pomocą przyjdą nam dwa słówka, które zastosujemy dla wszystkich typów przymiotników*:

Ilustracja stopniowania angielskich przymiotników "w górę" i "w dół"

*W teorii nic nie stoi na przeszkodzie, aby powiedzieć „less big”. Może to jednak brzmieć nienaturalnie dla native speakera; w takiej sytuacji lepiej posiłkować się przeciwieństwem, i zamiast tego użyć „smaller”. W praktyce więc stopniowanie „w dół” będzie szczególnie przydatne dla przymiotników dwu- i wielosylabowych.

Extra tips 💡

Teoria za nami – czas na garść porad, które nie tylko usystematyzują naszą dotychczasową wiedzę, ale też podpowiedzą, jak pewniej stopniować angielskie przymiotniki.

💡 Stopniujemy głównie w celach porównawczych. W języku angielskim wprowadzamy tę strukturę poprzez dodanie than:

Zauważcie, że porównujemy przymiotniki tylko w stopniu wyższym. Stopień najwyższy występuje w zdaniu samotnie:

Chcielibyście jeszcze bardziej zaznaczyć stopień wyższy? Użyjcie much!

💡 W przypadku przymiotników złożonych stopniujemy albo pierwszy wyraz, albo całość przymiotnika:

💡 Follow your gut!

Intuicja w nauce i korzystaniu z języka obcego jest nieoceniona. Wahasz się, jakiego rodzaju stopniowania użyć? Zobacz, która forma Twoim zdaniem brzmi bardziej naturalnie! Gwarantuję, że w wielu przypadkach będzie to poprawna odpowiedź. ✅

Wyższy i najwyższy – podsumowanie

Mamy nadzieję, że ten kompleksowy poradnik nie tylko przybliżył Wam strukturę stopniowania angielskich przymiotników, ale też odczarował nieco spojrzenie na gramatykę. W końcu nie taki diabeł straszny, jak go malują!

Dajcie znać, czy ten post okazał się dla Was pomocny 💬 Jakie inne struktury gramatyczne chcielibyście zobaczyć w kolejnych wydaniach Grammar Point? 🤔

Go to top